In 2017 is het bos uitgegroeid tot een gewaardeerd onderdeel van het dorp. De bomen zijn hoog opgegroeid en geven tot honderden meters afstand een windbeschutting. Door de begroeiing aan de randen, waarschijnlijk ook deels spontaan, heeft het bos een gevarieerdere aanblik dan het in de binnenstukken ook in werkelijkheid heeft. Er wordt veel in gewandeld en gefietst (op paden toegestaan). Vleermuizen fourageren er en veel vogels leven er en verrijken de omgeving met hun aanwezigheid. Helaas zijn de essen ziek en voor wie erop let, ziet het bos in 2017 dramatisch dunner worden door het afsterven van takken.

De actuele situatie is dat het bos in de bebouwde kom ligt en ongeveer 3 hectare groot is. Het bestaat uit 2 min of meer rechthoekige vakken, het zuidvak (met de hoofdingang aan de hogeweg) en het noordvak. Deze zijn aan de westzijde verbonden door een relatief smalle corridor. Als vierde onderdeel loopt er westwaards een pad naar de Marneweg waarlangs wat bomen en struikengroepen staan. We hebben het bos afgespeurd op andere onderdelen dan essen. De 4 onderdelen verschillen nu in begroeiing en lijken in verschillende mate door de sanering te zullen getroffen.

Het pad westwaards heeft weinig essen en blijft, bij alleen een sanering, waarschijnlijk relatief ongeschonden. De 3 andere delen hebben als oorspronkelijke beplanting alleen essen, met sporadisch een grotere ondergroeisel. Overal is langs de buitenranden en het hoofdpad een gevarieeerde randbegroeiing onstaan, bestaande uit hazelaar, meidoorn, vlier, veldesdoorn ea. Die is de moeite van het behouden waard. Verder zijn in de randen aan de westzijde van de corridor populieren aangeplant en aan de noordzijde van het zuidvak een rij elzen. Het zuidvak, wat het meest bezocht wordt, heeft buiten de randbegroeiing nog  een aantal waardevolle elementen. Zie ook de kaarten op de laatste pagina.